Πρόσφατα το φυσικό περιβάλλον και οι υποστηρικτές του δέχθηκαν μία νέα, μαφιόζικου τύπου, προειδοποίηση την δεύτερη μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Πρώτα κάηκε το παρατηρητήριο πουλιών στα Παράκοιλα, ένα έργο πόλος έλξης για κάθε άνθρωπο, τουρίστα ή ντόπιο που θαυμάζει και σέβεται το φυσικό περιβάλλον. Πολλά σχολεία του τόπου μας αλλά και από όλη την χώρα, στα πλαίσια των προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, προγραμμάτιζαν να επισκεφθούν αυτό το παρατηρητήριο για να θαυμάσουν την ορνιθοπανίδα της περιοχής. Προφανώς η θέα του καμένου παρατηρητηρίου δύσκολα μπορεί να εξηγηθεί στα παιδιά μας. Πώς να δικαιολογήσουμε στα παιδιά μας τέτοιες πράξεις που προσβάλουν την αισθητική και τον πολιτισμό του τόπου μας;
Τώρα έφθασε στα χέρια μας η πρώτη φωτογραφία που σας κοινοποιούμε με δύο πανέμορφα ζώα ξεκοιλιασμένα και πεταμένα μπροστά παρατηρητήριο άγριας ζωής της Αγ. Παρασκευής, επί της εθν. οδού Μυτιλήνης - Καλλονής. Αναρωτιόμαστε τι είδους «άνθρωποι» οπλοφορούν και σηκώνουν το όπλο τους ενάντια σε ότι ζωντανό κινείται μπροστά τους. Το μένος τους είναι τόσο μεγάλο, που δεν αρκούνται στο να γευτούν το θάνατο του ζώου, αλλά αυτοεπιβεβαιώνουν την «δύναμη» τους απέναντι στο θύμα, ξεκοιλιάζοντας το και πετώντας το εκεί όπου θα έπρεπε να προστατεύεται και να θαυμάζεται. Αναρωτιόμαστε εάν αυτοί οι ίδιοι με την ίδια περίσσια ευκολία μπορούν να σηκώσουν το όπλο τους κι ενάντια σε έναν άκακο σκύλο, ή μια γάτα και εντέλει σε όποιον σταθεί απέναντι στα μικρόνοα σχέδια ή συμφέροντα τους.
Χωρίς να κατηγορούμε κάποιον ειδικά, πέραν από αυτούς ή αυτόν που το έκανε σκεπτόμαστε λίγο παραπέρα και φτάνουμε στη συζήτηση που γίνεται αυτή την εποχή για τον χαρακτηρισμό της ευρύτερης περιοχής της Αλυκής ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής και μας φαίνεται πως κάποιοι προσπαθούν να στείλουν ένα μήνυμα στο διάλογο με το μόνο όργανο τους που λειτουργεί, το ΤΟΥΦΕΚΙ.
Προσπαθούν παράλληλα, όπως φαίνεται και με τις άλλες 2 φωτογραφίες που σας στέλνουμε από το παρατηρητήριο νότια της Αλυκής, με τα σφάγια πεταμένα τριγύρω, καθιστώντας τη δυσοσμία αφόρητη για κάθε επισκέπτη, να στείλουν ένα μήνυμα στους επισκέπτες της περιοχής που διάλεξαν το νησί μας για τις διακοπές τους, ότι ο τόπος αυτός δεν τους καλοδέχεται.
Απαντώντας λοιπόν σε όλα αυτά τα μηνύματα έχουμε να πούμε ότι, μπροστά στο μέλλον των παιδιών μας που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ένα υγιές φυσικό περιβάλλον για να ζήσουν, μπροστά στο μέλλον του ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ, δεν με φοβίζει ΤΙΠΟΤΑ και να είναι σίγουροι αυτοί οι «κύριοι» ότι και πάλι θα μας βρουν μπροστά τους. Οι εικόνες αυτές μας προσβάλουν ΟΛΟΥΣ και πρέπει επιτέλους να αναλάβουμε τις ευθύνες μας Ως πότε οι πολλοί θα ανέχονται αυτούς τους λίγους;
